من كه فعل "بودن" را به قيد "با تو" صرف ميكنم.

باز ا
در شب
دير ا
چون صبح
نو ا
بهاري
نيا
همچو خودت

مرا با 

عرق کردن ها

من من کردن ها

سرخ شدن ها

بخاطر بسپار

من بیمارم به درد تو

درد مشترک

این درد مشترک 
 هرگز  جدا  جدا
درمان نمیشود
.

یه جای زندگی

یه جای زندگی
یه جایی شاید اون وسطاش میفهمی خودت نیستی یه ادم مذهبی برای مدیرت یا یه ادم بی قید برای دوستات ؛یه قهرمان افسانه ای برای بچه ت یا مخلص و نوکر صاحبخونه؛ یه ادم شجاع برای همسرت یا نه یه بزدل وقت گرفتن حقت
هممون نقش بازی میکنیم ،نقش کسایی رو بازی میکنیم که دیگران ازمون انتظار دارن باشیم
شاید باید گاهی لخت از حجابی که دیگران به انذار اتش و یا وعده حوری به ما پوشوندن ؛خود باشیم.

گاهی

گاهی تمام داشته ها و نداشته هایت را میگذاری برای کسی; تا گاهی گهگاه هایش را به گهگاه هایت پیوند بزند و همیشه ای بسازد برای همیشه 

هندونه

ادما مثه هندونه میمونن بعضیا زمینین بعضیا درختی یه سری داخلشون زرده یه سری سبز گاهی سبز کم رنگن گاهی پرنگ ،ساده دارن و راه راه ؛کوچیک و بزرگ
 اما اینا همش ظاهره قضیه س که با چشم میبینیم
خوبی ی هندونه رو نمیشه از ظاهرش تشخیص داد هر فروشنده ای هم اجازه نمیده شما قبل خرید از هندونش بچشی
این جاست که باید ازمایشش کرد و به صدای تقه ای که بهش میزنی گوش داد .یا برش میداری و کامت شیرین میشه یا میذاریش تا بپوسه ویا وبال گردن یکی دیگه بشه.
ادما مثه هنونه ن

این گرگهای دوست داشتنی

وقتی ادم خسته میشود از ادم بودن میان گرگ های گرسنه که جز سیر کردن خود و ارضای غرایزشان اندیشه ای دیگر ندارند
باید گرگ شود

یار